(1) Istanbul

Tahminimden çok özlemişim buraları.. Az önce farkettim de ilk defa bu kadar uzun süre evimden ve ailemden uzak kalıyorum, kolay değil. Cuma sabaha karşı yuttuğum ağrı kesiciden sonra herşey yoluna girdi bir nevi. Annem, babam, kardeşim tamtakım herkes havaalanındaydı beni karşılamak için, çok mutlu oldum:). Direk evimizin yolunu tuttuk, kapıda aşkım Çorap tarafından karşılandım ve güzel bir kahvaltı sofrasında toplandık. Ondan sonra zaman nasıl geçti hiç anlamadım. İstinye Parkı keşfe çıktık, akraba ziyaretlerine gittik, trafik dolayısıyla arabamızı Bakırköy'de bırakıp deniz otobüsüyle Bostancı'ya geçtik, bi tanecik babaannemi gördüm.. Sokaklarda da gezdim, yemeklerde yedim ama hiç birini evim kadar özlememişim, ailem kadar, odam kadar, televizyonumuz ve onun karşısındaki koltuk ve tabi ki de Çorap kadar. Geri dönmek zor mu olacak ne?!