Cuma, Mart 07, 2008

...

Kendimi cok acayip hissediyorum; uzgunum, huzursuzum, endiseliyim, merakliyim, korkuyorum. Uzun zamandir yapmak zorunda oldugumu dusundugum bir seydi bu. Yakindan goremediklerime, bir de uzaktan bakmak sanirim tek carem!

2 yorum:

Gözde Otman dedi ki...

bilmiyorum, aslinda bir an geliyor cok mantikli bir karar gibi, ama bir anda hersey altust oluyor, hersey film seridi gibi gozumun onunden geciyor. uzuluyorum, neden uzdum diyorum...

ben var ya tam aptalim. insanlar bana neden diye sordugunde cevap veremiyorum, iki gun icinde gule oynaya gezerken ne oldu bir anda? sevmeye yeteneksiz deilsem bile, o zaman dengesizin allahiyim..

suninherhead dedi ki...

belki de yeteri kadar sevmediğin için vazgeçebilmen sana yeteneksizlik gibi gelmiştir. ya da artık "let go" diyebilecek kadar aşınmıştır herşey ve seni durduramamışlardır. bu seni kötü ya da duygusuz yapmaz.yani bahsettiğimiz şey ne bilmeden yazdım bunları ama herşey için geçerli diye düşünüyorum. yani hatta kafamızı şişirdin demezsen: bir insanı "duygusuz" ya da "sevmeye yeteneksiz" diye 1 olaya bakarak adlandırmak çok yanlış. çünkü binlerce sıralaması var, her durumda, insanda, olayda, zamanda, mekanda şimdi verdiğin tepki ya da davranışı vermeyebilirsin. böylelikle kendinle ilgili genelleme yapmaman gerekir diye düşünüyorum gözdecim. çok konuştum ama pek doluyum :) biraz önce asansörde çıkarken bunu kendime öğretmeye çalıştım. insanları sadece bana verdikleri tepki ya da davranışlarla değerlendirmemeliyim diye. şimdi sustum hophup.