Mart Gelince

Bu haftasonu odevsizligimizin (varsa da bizim haberimiz yok:) ve de havanin bizi cesaretlendirmesiyle, Milano'yu yeniden kesfe karar verdik. Aslinda daha onceden gittigimiz ve siksik buralara geliriz diye dusunup tabii ki de firsat bulamadigimiz yerler bahsettiklerim... Mesela Naviglio bolgesi; icinden pekte temiz sular akmamasina ragmen, en azinda hareketli bir su birikintisi gorebilme imkani sunan yer. Istanbul'dan sonra Milano'da gozumun en cok aradigi sey, deniz heralde ve dolayisiyla gemiler, tekneler, kayiklar, iskeleler, ve martilar! Sabanci'da bile en azindan yapayda olsa bir golumuz vardi, burda o da yok... Yuruyuse ciktigim aksamlar tatli bir esinti olurdu, ona bile hasret kaldik burda. Inanamiyorum..



Olsun diyorum ben yine de kendime, ne zaman istersem su gormek bende Naviglio'ya giderim:) Hem burda yuruyuse ciktigim aksamlar Corso Buenos Aires boyunca yuruyorum, via Spiga'dan geciyorum (ki kendisi modanin merkezi burda, butun benim duydugum duymadigim meshurrr markalarin dukkanlari dizilmis yanyana, ustelik aksamlari bos olmalari ve beni sadece isikli vitrinleriyle karsilamalari hosuma bile gidiyor diyebilirim), Piazza della Doumo'yu (ki o da dunyanin ikinci en buyuk gotik katedrali ve insani hayretlere dusurecek bir isciligi ustunde tasiyor, insan bakmaya doyamiyor) goruyorum.

Sadete donmek gerekirse, Mehli ile oglen saatlerinde ciktik disari. Porta Venezia'da kurulmus bir kermesin icinden gectik. Panino Gusto'da bir seyler atistirdik ve metroya atlayip Murat'a gittik. Ordan ver elini Naviglio. Asil amacimiz ikinci el bisiklet bakmakti ama kisitli secenekler arasinda sikisip kaldik ve kendimizi nutellali kreplerin ustune attik:) (yani seker komasina girme sebebinin ustune atlamis bulunduk) Daha onceden akilladigimiz icin paylastik bu sefer. Daha sonra oyuncakcimiza girdik. Mehli yine oyuncak aldi, bende yine kendimi zor tuttum. Bu yeni jenerasyon oyuncaklar ne kadar guzel seylermis ya! Eve gelip web sitelerinde onlara baktim, ufak cocuklar gibi de hepsini ama hepsini almak istedim... Ben bu oyuncakciya yine gidicem galiba, ve ellerim bos cikmicam;).. Oyuncakcidan sonra kitapcilara baktik sahaflari andiran. Yemek icin ise Murat'i bekledik. Baskalarini da bekliyorduk aslindaama Baris, "Cumartesi Naviglio bolgesi cinayet olur" demis ve gelmemis. Mehli'nin cinayet olur lafini daha onceden duymamasi, hatta bunu ciddiye almasi ise bize baya bir eglence cikardi aksam boyunca. Clam's Club diye yeni bir restoran kesfettik sonrasinda ve sonunda! Milano usulu Risotto yedim. Geri donmeden once onu da yapmayi ogrenmeliyim. Ogrenecek o kadar cok sey var ki, ama zaten donmeme de cok var. Her seye yeterde artar heralde ya da bir bakmisim, Italya macerasi bitmis ve ben evime donmusum bile...