Dort tarafi ile cevrili, dunyanin en eski ve en kucuk cumhuriyeti olarak bilinen San Marino diye bir ulke varmis Rimini yakinlarinda. Eski derken, Italya'dan cikip San Marino'ya girerken, 'ozgurlugun antika topraklarina hosgeldiniz'e benzer bir pankartin altindan geciyoruz. Kucuk derken de, ben oldukca ufaltmistim onu kafamda ama kendisi bekledigimden buyuk cikti. (Gerci eksi sozlukte okuduguma gore en kucuk cumhuriyet olma ozelligini de 1968 yilinda baskasina kaptirmis...) Italyan kokenli yaklasik 20.000 nufuslu bu ulkecik, tertemiz tastan binalari, ustunde dukkanlarin sira sira dizildigi dik yokuslari, turistleri el ustunde tutan guleryuzlu dukkan sahipleri ile kalbimi fethetti. Sanki gercek bir ulke degil de, bir mizansen oynaniyor bu dar sokaklarda. O tas evlerin pencerelerinden sarkan kadinlar, aksam vakti gelince kapatacak pencerelerini ve gercek evlerinin yolunu tutacaklar gibi.
Bu da duzenin baska bir belirtisi. Sola parkedersem 1 saat, saga parkedersem yarim saat kalicam diyorsun. Yani bu ancak bu kadar kucuk bir ulkeysen ise yarayabilir, bizde olacak is degil yani.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder