Pazartesi, Haziran 02, 2008

Festa della Repubblica_Andrea Bocelli

2 Haziran, pazartesi okulun tatil oldugunu soyleyen bir mail alinca "Festa della Repubblica"nin farkina vardik ama, tam bir ogrenci psikoloji ile pazartesilerimiz zaten bos gunumuz oldugundan sevinemedik. Tatil ya da degil, bizim icin hic bir sey degismedi gerci ve biz sabahtan aksama projelere cebellestik. Aksam 9 sularinda Duomo meydanindaki Andrea Bocelli konserine kadar, bugunun Italyanlar icin ne ifade ettiginden habersiz evdeydik.

Evden ciktigimizda, Milano tam bir hayalet sehirdi. Sokaklarda in cin top oynuyor ve tabii ki de butun kepenkler kapali... Bu adamlar her firsatta kepenklerini kapatmak icin can atiyor, zenginlik diz boyu olucak, para kazanmak istemiyorlar gibi gozukuyor. Neyse bisikletlerimize atlayip, Duomo'nun yolunu tuttuk ve meydanin kalabaligindan uzaklarda bir yerlere bisikletlerimizi baglamaya karar verdik. Meger sokaklarda olmasi, saga sola yurumesi gereken insanlarin hepsi buradaymis. Normalde anlamsiz bir sekilde buyuk gozuken bu meydanin boyutlari kurulan sahne ve onun onunde toplanan kalabalik ile anlam kazandi gozumde ilk defa.




Gelelim gunun anlam ve onemine; 1946ya kadar monarsi ile yonetilen Italya'da, 2 Haziran 1946da resmen cumhuriyet ilan edilmis. Dolayisiyla Festa dellla Repubblica gunu Italya cagdas tarihinin kilit olayi olarak kabul ediliyor ve kutlaniyormus. Bu kutlama anisina da, Italyan tenor Andrea Bocelli sahne aliyormus. Dunyadan habersiz evimizde pineklerken, Orcun iyi ki bizi haberdar etti de, bizde gittik gorduk. Kendisini tanimadigimizi zannederek yola ciktik. Meger taniyormusum da haberim yokmus. Isim bilmedigimden ya da bildiklerimi hemen unuttugumdan kendisini bir de sahnede dinlemem gerekiyormus. Gercektende insanlarin buyuttugu kadar varmis bu aksami, bu sanatciyi.

Dunyanin en iyi tenorlerinden biri olarak lansedilen muazzam bir ses. 12 yasinda basina gelen bir top dolayisiyla kor olduktan sonra hukuk fakultesini bitirmis ama muzigi tercih etmis kendisi. Iyiki de oyle yapmis, ve insanlari bu guzel sesten mahrum birakmamis. Sahneyi bariton Gianfranco Montresor ve soprano Adriana Damato ile paylastigi bu gecede; Verdi, Puccini, Bizet, Mascagni, Bixio sarkilari seslendirdiler. Eugene Kohn tarafindan yonetilen orkestrada gayet iddialiydi.

Merak edenler, unutupta hatirlamak isteyenler, Deezer'dan "Andrea Bocelli" aratilip, dinlenebilir...

2 yorum:

skoer dedi ki...

şimdi bocelli kör müymüş?
ya hiç bilmiyordum demem lazım ya da yanlış anladım.

ben iyisi bu kadar çok gezmeyin, insan çatlatmayın diyeyim, içim rahatlasın.

Gözde Otman dedi ki...

evet bocelli kormus, hemde 12 yasindan beri...

aa gezelim gorelim ki, paylasabilelim, degil mi? :)